Metamorphoses IV 154-166






Hoc tamen ambōrum verbīs estōte rogātī,
ō multum miserī meus illīusque parentēs,
ut quōs certus amor, quōs hōra novissima iūnxit,
compōnī tumulō nōn invideātis eōdem.
At tū, quae rāmīs arbor miserābile corpus
nunc tegis ūnius, mox es tēctūra duōrum,
signa tenē caedis pullōsque et lūctibus aptōs
semper habē fētūs, geminī monimenta cruōris.’
Dīxit et aptātō pectus mūcrōne sub īmum
incubuit ferrō, quod adhūc ā caede tepēbat.
Vōta tamen tetigēre deōs, tetigēre parentēs;
nam color in pōmō est, ubi permātūruit, āter,
quodque rogīs superest, ūnā requiēscit in urnā."


Latin:
Dictionary:
English:
Note: