Metamorphoses IV 118-130






‘Accipe nunc,’ inquit, ‘nostrī quoque sanguinis haustūs.’
Quōque erat accīnctus, dēmīsit in īlia ferrum;
nec mora, ferventī moriēns ē vulnere trāxit.
Ut iacuit resupīnus humō, cruor ēmicat altē,
nōn aliter quam cum vitiātō fistula plumbō
scinditur et tenuēs strīdente forāmine longē
ēiaculātur aquās atque ictibus āera rumpit.
Arboreī fētūs aspergine caedis in ātram
vertuntur faciem, madefactaque sanguine rādīx
purpureō tingit pendentia mōra colōre.
     "Ecce, metū nōndum positō, fallat amantem,
illa redit, iuvenemque oculīs animōque requīrit,
quantaque vītārit nārrāre perīcula gestit.


Latin:
Dictionary:
English:
Note: