In Catilinam I 3
An
vērō
vir
amplissimus,
P.
Scīpiō,
pontifex maximus,
Ti.
Gracchum
mediocriter
labefactantem
statum
reī pūblicae
prīvātus
interfēcit;
Catilīnam
orbem
terrae
caede
atque
incendiīs
vastāre
cupientem
nōs
cōnsulēs
perferēmus?
Nam
illa
nimis
antīqua
praetereō,
quod
C.
Servīlius
Ahāla
Sp.
Maelium
novīs rēbus
studentem
manū
suā
occīdit.
Fuit,
fuit
ista
quondam
in
hāc
rē pūblicā
virtūs
ut
virī
fortēs
ācriōribus
suppliciīs
cīvem
perniciōsum
quam
acerbissimum
hostem
coercērent.
Habēmus
senātūs
cōnsultum
in
tē,
Catilīna,
vehemēns
et
grave,
nōn
deest
reī pūblicae
cōnsilium
neque
auctōritās
huius
ōrdinis;
nōs,
nōs,
dīcō
apertē,
cōnsulēs
dēsumus.
| Latin: | |
| Dictionary: | |
| English: | |
| Note: | |