In Catilinam I 1
Quō usque
tandem
abūtēre,
Catilīna,
patientiā
nostrā?
Quam
diū
etiam
furor
iste
tuus
nōs
ēlūdet?
Quem
ad
fīnem
sēsē
effrēnāta
iactābit
audācia?
Nihilne
tē
nocturnum
praesidium
Palātī,
nihil
urbis
vigiliae,
nihil
timor
populī,
nihil
concursus
bonōrum
omnium,
nihil
hic
mūnītissimus
habendī
senātūs
locus,
nihil
hōrum
ōra
vultūsque
mōvērunt?
Patēre
tua
cōnsilia
nōn
sentīs,
cōnstrictam
iam
hōrum
omnium
scientiā
tenērī
coniūrātiōnem
tuam
nōn
vidēs?
Quid
proximā,
quid
superiōre
nocte
ēgerīs,
ubi
fuerīs,
quōs
convocāverīs,
quid
cōnsilī
cēperīs,
quem
nostrum
ignōrāre
arbitrāris?
| Latin: | |
| Dictionary: | |
| English: | |
| Note: | |