Mittitur
ad
eōs
colloquendī
causā
C.
Arpīnēius,
eques
Rōmānus,
familiāris
Q.
Titūrī,
et
Q.
Iūnius
ex
Hispāniā
quīdam,
quī
iam
ante
missū
Caesaris
ad
Ambiorīgem
ventitāre
cōnsuērat;
apud
quōs
Ambiorīx
ad
hunc
modum
locūtus est:
sēsē
prō
Caesaris
in
sē
beneficiīs
plūrimum
eī
cōnfitērī
dēbēre,
quod
eius
operā
stīpendiō
līberātus esset
quod
Aduātucīs
fīnitimīs
suīs
pendere
cōnsuēsset,
quodque
eī
et
fīlius
et
frātris
fīlius
ab
Caesare
remissī essent,
quōs
Aduātucī
obsidum
numerō
missōs
apud
sē
in
servitūte
et
catēnīs
tenuissent;
neque
id
quod
fēcerit
dē
oppugnātiōne
castrōrum
aut
iūdiciō
aut
voluntāte
suā
fēcisse
sed
coāctū
cīvitātis,
suaque
esse
eiusmodī
imperia
ut
nōn
minus
habēret
iūris
in
sē
multitūdō
quam
ipse
in
multitūdinem.
Cīvitātī
porrō
hanc
fuisse
bellī
causam,
quod
repentīnae
Gallōrum
coniūrātiōnī
resistere
nōn
potuerit.
Id
sē
facile
ex
humilitāte
suā
probāre
posse,
quod
nōn
adeō
sit
imperītus
rērum
ut
suīs
cōpiīs
populum
Rōmānum
superārī
posse
cōnfīdat.
| Latin: | |
| Dictionary: | |
| English: | |
| Note: |