Hesternō,
Licinī,
diē
ōtiōsī
multum
lūsimus
in
meīs
tabellīs,
ut
convēnerat
esse
dēlicātōs:
scrībēns
versiculōs
uterque
nostrum
lūdēbat
numerō
modo
hōc
modo
illōc,
reddēns
mūtua
per
iocum
atque
vīnum.
Atque
illinc
abiī
tuō
lepōre
incēnsus,
Licinī,
facētiīsque,
ut
nec
mē
miserum
cibus
iuvāret
nec
somnus
tegeret
quiēte
ocellōs,
sed
tōtō
indomitus
furōre
lectō
versārer,
cupiēns
vidēre
lūcem,
ut
tē
cum
loquerer
simulque
ut
essem.
At
dēfessa
labōre
membra
postquam
sēmimortua
lectulō
iacēbant,
hoc,
iūcunde,
tibī
poēma
fēcī,
ex
quō
perspicerēs
meum
dolōrem.
Nunc
audāx
cave
sīs,
precēsque
nostrās,
ōrāmus,
cave
dēspuās,
ocelle,
nē
poenās
Nemesis
reposcat
ā
tē.
Est
vēmēns
dea;
laedere
hanc
cavētō.
| Latin: | |
| Dictionary: | |
| English: | |
| Note: |