Catullus 45






Acmēn Septimius suōs amōrēs
tenēns in gremiō, "Mea," inquit, "Acmē,
perditē amō atque amāre porrō
omnēs sum assiduē parātus annōs,
quantum quī pote plūrimum perīre,
sōlus in Libyā Indiāque tostā
caesiō veniam obvius leōnī."
Hoc ut dīxit, Amor sinistrā ut ante
dextrā sternuit approbātiōnem.
At Acmē leviter caput reflectēns
et dulcis puerī ēbriōs ocellōs
illō purpureō ōre suāviāta,
"Sīc," inquit, "mea vīta Septimille,
huic ūnī dominō usque serviāmus,
ut multō mihi maior ācriorque
ignis mollibus ārdet in medullīs."
Hoc ut dīxit, Amor sinistrā ut ante
dextrā sternuit approbātiōnem.
Nunc ab auspiciō bonō profectī
mūtuīs animīs amant amantur.
Ūnam Septimius misellus Acmēn
māvult quam Syriās Britanniāsque:
ūnō in Septimiō fidēlis Acmē
facit dēliciās libīdinēsque.
Quis ūllōs hominēs beātiōrēs
vīdit, quis Venerem auspicātiōrem?


Latin:
Dictionary:
English:
Note: