Aeneid VI 450-464







Inter quās Phoenissa recēns ā vulnere Dīdō
errābat silvā in magnā; quam Trōius hērōs
ut prīmum iūxtā stetit agnōvitque per umbrās
obscūram, quālem prīmō quī surgere mēnse
aut videt aut vīdisse putat per nūbila lūnam
dēmīsit lacrimās dulcīque adfātus amōre est:
"Īnfēlīx Dīdō, vērus mihi nūntius ergō
vēnerat exstīnctam ferrōque extrēma secūtam?
Fūneris heu tibi causa fuī? Per sīdera iūrō,
per superōs, et qua fidēs tellūre sub īmā est,
invītus, rēgīna, tuō lītore cessī.
Sed iussa deum, quae nunc hās īre per umbrās,
per loca senta sitū cōgunt noctemque profundam,
imperiīs ēgēre suīs; nec crēdere quīvī
hunc tantum tibi discessū ferre dolōrem.


Latin:
Dictionary:
English:
Note: