Aeneid IV 160-174







Intereā magnō miscērī murmure caelum
incipit, īnsequitur commixtā grandine nimbus,
et Tyriī comitēs passim et Troiāna iuventūs
Dardaniusque nepōs Veneris dīversa per agrōs
tēcta metū petiēre; ruunt montibus amnēs.
Spēluncam Dīdō dux et Troiānus eandem
dēveniunt. Prīma et Tellūs et prōnuba Iūnō
dant signum; fulsēre ignēs et cōnscius aethēr
cōnūbiīs summōque ululārunt vertice Nymphae.
Ille diēs prīmus lētī prīmusque malōrum
causa fuit; neque enim speciē fāmāve movētur
nec iam fūrtīvum Dīdō meditātur amōrem:
coniugium vocat; hōc praetexit nōmine culpam.
Extemplō Libyae magnās it Fāma per urbēs,
Fāma, malum quā nōn aliud vēlōcius ūllum.


Latin:
Dictionary:
English:
Note: